joi, 26 aprilie 2012

emmène-moi au bout du monde - claude léveillée

seria actori cantatori continua cu un canadian talentat care din pacate a murit anul trecut...
nu i-a placut lui prea mult scoala dar pana la urma bine-a facut, pt ca a reusit sa ramana un spirit liber
cateva dintre compozitiile sale au fost cantate de Edith Piaf
aici cu un cantec care pe mine ma-nfioara

3 comentarii:

Ema spunea...

versurile:

{Refrain:}
Emmène-moi au bout du monde
Emmène-moi comme autrefois
Emmène-moi rien qu'une seconde
Est-ce si loin pour toi tout ça ?
Pourquoi faut-il que dans la vie
Il soit des jours où c'est fini ?
Pourquoi faut-il que dans ma vie
Ce soit toi qui me l'aies appris ?

Souviens-toi le dimanche
On regardait passer
Ceux qui avaient d' la chance
Ceux qui n' sont pas pressés
Ceux qui n' sont pas à pied

On s' contentait d'un banc
Ou d'un carré d' pelouse
Et tu m' disais "Viens-t'en"
Mais moi je r'gardais ta blouse
Quel beau dimanche c'était !
Et l'on s'aimait et l'on s'aimait !

{au Refrain}

Une fois de temps en temps
Un cinéma d' quartier
Après c'était le restaurant, oubliant
Les cafés envahis et troublés
En revenant chez nous
Pas un mot entre nous
On s' retrouvait très loin
Je crois tout au bout du monde
On s'oubliait très loin
À peine quelques secondes

Emmène-moi, rien qu'une seconde
Emmène-moi
Pourquoi faut-il qu'il soit des jours où c'est...
Pourquoi faut-il que
Ce soit aujourd'hui jeudi ?

vlad popic spunea...

... liber intr-un viers delicat suspendat intre melancolie si detasare, intre tristete si pasiune parca :-)

dar cred ca asa ceva e trait mai curand in solitudine... n'espà ?

un total contrapunct à suivre ;;-)

Ema spunea...

asa e, in singuratate, si totusi ar trebui macar din cand in cand sa fim singuri ca sa invatam sa ne fim o companie placuta noua insine

Trimiteți un comentariu